reumatyzmiciaza.pl to strona informacyjna dla młodych pacjentek oraz pacjentów z chorobami reumatycznymi , dotycząca szeroko pojętego tematu ciąży. Wiele chorób reumatycznych dotyka pacjentów (głównie kobiety) w młodym wieku, kiedy aktualne są tematy dotyczące antykoncepcji czy posiadania dziecka.
Obecnie rozpoznanie choroby reumatycznej nie oznacza rezygnacji z rodzicielstwa. Dzięki osiągnięciom współczesnej medycyny, prawie każda pacjentka/pacjent mogą doświadczyć radości zostania rodzicem.
Na stronie można znaleźć wiele informacji:
W leczeniu każdej choroby niezmiernie ważna jest współpraca i wzajemne zaufanie pomiędzy pacjentem i lekarzem. Do stworzenia takiej relacji potrzebne są wiedza i doświadczenie prowadzącego specjalisty ale również wiedza chorego na temat swojej choroby rozpatrywanej w różnych aspektach - również posiadania potomstwa.
Uważam, że taka strona może być rzetelnym a zarazem łatwo dostępnym źródłem informacji dla pacjentek. Zachęcam do lektury wszystkie młode osoby dla których ważne są powyższe zagadnienia .
Namawiam również do podzielenia się Waszymi wrażeniami po przeczytaniu strony, będą one dla mnie cenną wskazówką przy tworzeniu kolejnych jej etapów. Jeżeli świeżo upieczone mamy lub dziewczyny, które obecnie są w ciąży będą chciały podzielić się ze mną swoimi obawami, trudnościami jakie napotkały w trakcie ciąży czy w trakcie opieki nad małym dzieckiem, również zachęcam do skontaktowania się ze mną.
Życzę miłej lektury.
Magda Marek
Rozpoznanie choroby reumatycznej,
nie oznacza rezygnacji z rodzicielstwa
Płodność to zdolność do poczęcia istoty ludzkiej. Według większości doniesień z literatury, płodność pacjentów z chorobami reumatycznymi jest porównywalna do osób zdrowych. Jednak faktem jest, że kobiety obciążone chorobą reumatyczną mają mniej dzieci, później decydują się na urodzenie pierwszego dziecka a odstęp pomiędzy kolejnymi ciążami jest dłuższy w porównaniu do zdrowych kobiet.
Stąd bardzo ważne jest, aby świadomie przygotować się do ciąży, wybrać optymalny moment, kiedy choroba ma niską aktywność, odstawić niektóre leki. Wyczerpujące informacje na ten temat zawiera dział Przygotowanie do ciąży
bardzo ważne jest,
aby świadomie przygotować się do ciąży
W przypadku każdej zdrowej kobiety świadome zaplanowanie i przygotowanie do ciąży jest bardzo ważne. W przypadku kobiety obciążonej chorobą reumatyczną zaplanowanie ciąży jest konieczne, ponieważ:
Zajście w ciążę w okresie niskiej aktywności lub remisji choroby daje dużą szansę na brak zaostrzenia choroby w trakcie ciąży i pomyślne jej zakończenie.
Część leków stosowanych w reumatologii jest przeciwskazana w okresie ciąży i karmienia piersią. Kiedy kobieta planuje zajście w ciążę, leki te muszą być odpowiednio wcześnie odstawione.
Przed ciążą należy wykonać badania na obecność określonych przeciwciał, które mogą mieć wpływ na przebieg ciąży i stan płodu.
Przed ciążą należy określić stopień uszkodzenia narządów wewnętrznych (nerek, płuc, serca), co ma istotny wpływ na przebieg ciąży i porodu.
Poniżej przedstawiamy jak, z punktu widzenia reumatologa, nasi pacjenci mogą przygotować się do poczęcia dziecka i jakiego przebiegu choroby mogą spodziewać się pacjentki w trakcie trwania ciąży, w zależności od rozpoznanej choroby reumatycznej.
Zmiany w układzie immunologicznym zachodzące podczas ciąży sprzyjają stabilnemu przebiegowi RZS i ŁZS a nawet złagodzeniu objawów tych chorób.
Około 70% pacjentek z RZS, 80% z ŁZS odczuwa poprawę samopoczucia w ciąży, zmniejszenie dolegliwości bólowych i obrzęków stawów, skrócenie lub ustąpienie sztywności porannej, jedynie u około 30 % mogą wystąpić objawy zaostrzenia choroby, jednak są one dość łagodne.
W przypadku ZZSK choroba może przebiegać aktywnie do II-go trymestru ciąży, zwykle utrzymują się bóle kręgosłupa, sztywność poranna, może wystąpić zapalenie błony naczyniowej oka, potem zwykle następuje obniżenie aktywności choroby.
Niestety do zwiększenia aktywności choroby u większości pacjentek dochodzi w pierwszych miesiącach po porodzie, zwykle jest to okres pierwszych 6 miesięcy. Dlatego pomimo nawału obowiązków związanych z opieką nad dzieckiem, chora musi bacznie się obserwować i w przypadku pogorszenia samopoczucia skontaktować się z reumatologiem.
Toczeń jest chorobą, która ulega zaostrzeniu w okresie ciąży znacznie częściej niż to ma miejsce w przypadku RZS czy ŁZS. Dzieje się tak w około 50% ciąż. Na szczęście w połowie przypadków są to zaostrzenia dość łagodne, które dobrze reagują na zwiększenie dawki glikokortykosteroidów czy dodanie Azatiopryny. Niestety w około 15 % ciąż dochodzi do ciężkich zaostrzeń pod postacią zajęcia nerek, ośrodkowego układu nerwowego czy układu krążenia.
BRAK AKTYWNOŚCI CHOROBY PRZED CIĄŻĄ JEST NAJLEPSZĄ PREWENCJĄ ZAOSTRZENIA W CIĄŻY!!!
Określenie aktywności choroby zawsze należy do prowadzącego reumatologa, dlatego bardzo ważne jest, aby pacjentka poinformowała lekarza o swoich planach, aby wspólnie mogli określić optymalny czas na zajście w ciążę.
Należą do nich:
W przypadku niewydolności nerek, serca, stwierdzeniu nadciśnienia płucnego ciąża nie jest zalecana.
Rozpoznanie zaostrzenia choroby w tracie ciąży może być utrudnione, gdyż wiele objawów występujących w fizjologicznej ciąży jest podobna do objawów tocznia, są to: wypadanie włosów, zmęczenie, bóle stawów, obrzęki wokół kostek, rumień twarzy, niewielka anemia czy spadek poziomu płytek krwi.
Są jednak objawy, które nigdy nie występują w prawidłowej ciąży i z dużym prawdopodobieństwem wskazują na zaostrzenie tocznia.
Należą do nich:
Jeżeli wystąpią wyżej wymienione objawy, pacjentka niezwłocznie musi powiadomić o tym swojego reumatologa.
Krążące przeciwciała antyfosfolipidowe mogą powodować nawracające zakrzepice w naczyniach żylnych, tętniczych oraz powikłania podczas ciąży, takie jak:
Jeszcze w latach 80-tych ubiegłego stulecia powikłania w ciąży obserwowano u 90% nieleczonych pacjentek. Wszystko zmieniło się w momencie wprowadzenia do leczenia kwasu acetylosalicylowego i heparyn drobnocząsteczkowych. Obecnie odsetek ciąż, które kończą się pomyślnie dochodzi nawet do 85%.
Lekami, które stosuje się w leczeniu APS są:
Wybór właściwej terapii przeciwkrzepliwej w okresie ciąży jest trudny i zależy od wielu aspektów, takich jak: rodzaj i miano krążących przeciwciał antyfosfolipidowych, wystąpienie przed ciążą zakrzepicy, wcześniejsze poronienia, porody przedwczesne.
Po przeanalizowaniu powyższych zagadnień, prowadzący reumatolog często przy współpracy z ginekologiem, podejmie decyzję o rodzaju leczenia przeciwkrzepliwego
Niska aktywność choroby to najlepszy moment na zajście w ciążę
W czasie życia każdej kobiety są okresy, kiedy nie chce ona zajść w ciążę. Powodów może być wiele: brak stałego partnera życiowego, brak stabilizacji finansowej, ambicje zawodowe lub po prosu brak gotowości do zostania mamą. U pacjentki z rozpoznaną chorobą reumatyczną pojawiają się dodatkowe przyczyny, które są przeciwskazaniem do zajścia w ciążę, takie jak: wysoka aktywność choroby, stosowanie leków immunosupresyjnych, które mogą szkodzić dziecku, uszkodzenie przez chorobę reumatyczną niektórych narządów, na przykład płuc, nerek, serca. Na tych etapach choroby, konieczne jest zastosowanie skutecznej metody antykoncepcyjnej.
Idealny środek antykoncepcyjny to taki, który z jednej strony będzie skuteczny, czyli przy prawidłowym stosowaniu uchroni chorą przed niepożądaną ciążą, z drugiej strony będzie bezpieczny, czyli nie spowoduje zaostrzenia choroby reumatycznej oraz nie zwiększy istotnie ryzyka zakrzepicy.
Bardzo ważny jest wybór metody antykoncepcji, która będzie również akceptowana przez pacjentkę.
Na rynku jest obecnie dostępnych wiele preparatów.
Poniżej przedstawiam ich podział:
Jeszcze 15-20 lat temu kobietom z chorobą reumatyczną zabraniano stosowania hormonalnych, czyli najskuteczniejszych metod zapobiegania ciąży. Jednocześnie otrzymywały one informację, iż zajście w ciążę ze względu na ich chorobę, stosowane leki jest przeciwskazane. Rodziło to silny lęk przed nieplanowaną ciążą, bardzo niekorzystnie wpływało na ich życie seksualne.
W ciągu ostatnich 10 lat zostało przeprowadzonych wiele badań nad skutecznością i bezpieczeństwem różnych metod antykoncepcji u kobiet obciążonych chorobami reumatycznymi, wciąż trwają nowe badania. Wiadomo obecnie, że niektóre choroby nie są przeciwskazaniem do zastosowania metod hormonalnych, w innych chorobach istnieją pewne ograniczenia w wyborze antykoncepcji. Jednak na chwilę obecną właściwie każdej pacjentce można zaproponować bezpieczną formę antykoncepcji.
Na podstawie aktualnego stanu wiedzy, Komitet ds. Planowania Rodziny przy Polskim Towarzystwie Reumatologicznym opracował zalecenia odnośnie wyboru metody antykoncepcji w chorobach reumatycznych. Poniżej przedstawiam podstawowe zasady doboru właściwej metody.
1) Wszystkie pacjentki niezależnie od rozpoznanej choroby mogą stosować metody naturalne oraz metody mechaniczne. Należy jednak pamiętać, że mają one znacznie mniejszą skuteczność w porównaniu do antykoncepcji hormonalnej. Dlatego najlepiej stosować je w połączeniu np. prezerwatywę ze środkiem plemnikobójczym. Kalendarzy małżeński to wyznaczanie dni płodnych na podstawie obserwacji cyklu miesięcznego.Skuteczność tej metody, mierzona wskaźnikiem Pearla, to 15-36, co oznacza, że na 100 kobiet aż 35 zajdzie w ciążę w ciągu roku. Przyczyną zawodności tej metody jest fakt, że niewiele kobiet ma idealnie regularne cykle. Ponadto wiele czynników może cykl miesiączkowy zaburzyć, jak np. stres, nieprzespana noc, infekcja, długa podróż, wyjazd do kraju o innym klimacie, czy strefie czasowej.Można posłużyć się tą metodą w celu wyznaczenia dni płodnych, aby unikać wtedy zbliżeń. natomiast w pozostałe dni zawsze konieczne jest stosowanie innych metod niehormonalnych, najlepiej, jak wcześniej wspomniałam, w połączeniu.
2) Wszystkie pacjentki niezależnie od rozpoznanej choroby reumatycznej mogą stosować środki hormonalne 1-składnikowe zawierające progestagen (patrz tabela powyżej). Zaleca się wybór preparatów z jak najniższą dawką hormonów, zawierających progestageny II generacji. Wybór konkretnego preparatu zawsze należy do prowadzącego chorą ginekologa.
3) Największym wyzwaniem dla lekarza jest wybór właściwej metody antykoncepcji u pacjentek obciążonych toczniem rumieniowatym oraz zespołem antyfosfolipidowym. Jak wspomniano wyżej ta grupa chorych może stosować metody mechaniczne, środki plemnikobójcze oraz jednoskładnikowe środki hormonalne (zawierające jedynie gestagen II gen, w jak najniższej dawce). Największe kontrowersje budzą dwuskładnikowe środki hormonalne (czyli tradycyjne pigułki antykoncepcyjne), które do niedawna były przeciwwskazane w tej grupie chorych ze względu na ryzyko zaostrzenia choroby i większe prawdopodobieństwo wystąpienia zakrzepicy. Obecnie podejście jest nieco bardziej liberalne i w pewnych sytuacjach dopuszcza się ich stosowanie, jednak zgodę na to zawsze musi wyrazić reumatolog.
4) Pacjentki obciążone reumatoidalnym zapaleniem stawów, łuszczycowym zapaleniem stawów, zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów mogą stosować każdy rodzaj antykoncepcji
Reumatolog decyduje jaka metoda jest bezpieczna w danej chorobie reumatycznej a wybór konkretnego preparatu zawsze należy do ginekologa !!!
Poniżej przedstawiamy zestawienie informacji o lekach stosowanych w reumatologii z uwzględnieniem przede wszystkim ich wpływu na płodność, rozwijający się płód oraz podajemy, kiedy należy je odstawić przed planowanym zajściem w ciążę.
Nazwa leku | Wpływ na płodność | Odstawienie przed ciążą | Karmienie piersią | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Metotrexat (Ebewe, Metex, Ebetrexat)) |
Mężczyźni - obniżenie płodności Kobiety - bez wpływu |
3 miesiące |
Przeciwskazane |
Konieczna suplementacja kwasu foliowego |
LEFLUNOMID (Arava, Leflunomide Medac) |
Bez wpływu |
2 lata lub wypłukanie leku |
Przeciwskazane |
|
SULFASALAZYNA (Sulfasalazin EN) |
Mężczyźni - obniżenie płodności Kobiety - bez wpływu |
3 miesiące (dotyczy mężczyzn) |
Dozwolone |
Konieczna suplementacja kwasu foliowego. |
CHLOROCHINA (Arechina) Hydroksychlorchina (Plaquenil, Quensyl) |
Bez wpływu |
Nie trzeba odstawiać |
Dozwolone |
|
AZATIOPRYNA (Imuran) |
Bez wpływu |
Nie trzeba odstawiać |
Niezalecane |
|
CYKLOSPORYNA A (Neoral, Equoral) |
Bez wpływu |
Nie trzeba odstawiać |
Niezalecane |
|
MYKOFENOLAN MOFETILU (CellCept, Mycophenolate Mofetil Apotex, Myfenax, Limfocept) |
Bez wpływu |
6 tygodni |
Niezalecane |
|
Glukokortykostreoidy (Encorton, Metypred) |
Bez wpływu |
Nie trzeba odstawiać |
Dozwolone |
|
Kobiety - obniżenie płodności Mężczyźni - bez wpływu |
Nie stosować w czasie starań o dziecko. |
Dozwolone |
||
KWAS ACETYLOSALICYLOWY (Acard, Polocard) |
Bez wpływu |
Nie trzeba odstawiać. |
Dozwolone |
|
CYKLOFOSFAMID (Endoxan) |
Ryzyko niepłodności u kobiet i mężczyzn. |
Kobiety - 6-12 miesięcy Mężczyźni - 4 miesiące |
Przeciwskazane |
|
INHIBITORY TNF-ALFA (Enbrel, Humira, Cimzia) |
Bez wpływu. |
Nie trzeba odstawiać. |
Niezalecane |
Leki przeciwskazane w okresie ciąży i karmienia piersią |
Leki dozwolone w okresie ciąży |
Leki dozwolone w okresie ciąży i laktacji z pewnymi zastrzeżeniami |
Niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ) - mechanizm działania tej grupy leków polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn czyli substancji działających rozluźniająco na naczynia krwionośne w obrębie narządów wewnętrznych matki I rozwijającego się płodu.
Na rynku jest dostępnych wiele preparatów, większość można kupić bez recepty, dlatego ważne jest, aby przyszłe mamy zdawały sobie sprawę z potencjalnych zagrożeń wynikających z przyjmowania tej grupy leków.
Rodzaje NLPZ:
Hamowanie syntezy prostaglandyn odpowiada za działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne NLPZ (redukcję obrzęków, bólu stawów, skrócenie sztywności porannej). Niestety skutkuje również wystąpieniem wielu objawów niepożądanych u matki oraz ze względu na łatwość przechodzenia przez łożysko również u dziecka.
Ze względu na powyższe objawy niepożądane NLPZ, nie zaleca się stosowania tej grupy leków podczas pierwszego i trzeciego trymestru ciąży. Jeżeli jest taka konieczność można je zastosować w drugim trymestrze ciąży. Od 32 tygodnia ciąży leki z tej grupy powinny być bezwzględnie odstawione.
NLPZ przechodzą w niewielkiej ilości do pokarmu, mało jest doniesień na temat ich wpływu na rozwój dziecka. Można przyjmować leki z tej grupy podczas karmienia piersią, jednak zaleca się przyjęcie leku tuż po karmieniu. Prawdopodobnie bezpieczne są: diklofenak, ibuprofen, naproxen, najlepiej stosować preparaty o krótkim czasie działania, w wyborze odpowiedniego preparatu pomoże prowadzący reumatolog .
Metotreksat (w skrócie MTX) jest lekiem, który hamuje wzrost i aktywność komórek układu immunologicznego. Jest stosowany w leczeniu wielu chorób o podłożu immunologicznym, takich jak: reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, toczeń układowy czy mieszana choroba tkanki łącznej. Zazwyczaj MTX w reumatologii jest stosowany w dawce 20-30 mg raz w tygodniu. Może być przyjmowany doustnie, domięśniowo oraz dożylnie (w leczeniu chorób onkologicznych). W trakcie przyjmowania MTX konieczne jest stosowanie kwasu foliowego.
Aktywne metabolity MTX utrzymują się w komórkach i tkankach jeszcze przez kilka miesięcy po odstawieniu leku. Obecnie zaleca się odstawienie leku na 3 miesiące przed planowanym poczęciem zarówno przez kobiety jak i mężczyzn. W tym czasie oraz przez pierwsze trzy miesiące trwania ciąży zaleca się przyjmowanie zwiększonych dawek kwasu foliowego. Jeżeli prowadzący reumatolog zdecydował o rozpoczęciu terapii MTX, zajście w ciążę a w przypadku mężczyzn spłodzenie dziecka jest przeciwwskazane i przez cały okres leczenia konieczne jest stosowanie skutecznej metody zapobiegania ciąży (patrz rozdział Antykoncepcja)
Opisano wiele zaburzeń występujących u kobiet, które zaszły w ciążę przyjmując MTX. Należą do nich: samoistne poronienia, wady rozwojowe płodu.
Większość danych na temat powyższych powikłań pochodzi z rejestrów pacjentek leczonych
metotrexatem w znacznie wyższych dawkach z powodu choroby nowotworowej. Obecnie pojawia się coraz więcej doniesień na temat nieplanowanych ciąż u kobiet przyjmujących MTX z powodu choroby reumatycznej, gdzie dawki leku są wielokrotnie mniejsze od tych stosowanych w onkologii. Na podstawie wstępnych doniesień MTX „w dawkach reumatologicznych” nie ma tak toksycznego wpływu na ciążę jak dotychczas sądzono, jednak temat ten wymaga dalszych badań. Na pewno ryzyko uszkodzenia płodu, czy poronienia jest znacznie mniejsze, jeżeli pacjentka odstawi MTX, i zajdzie w nieplanowaną ciążę przed upływem 3 miesięcy od ostatniej dawki leku, niż gdy przyjmuje lek w pierwszych tygodniach ciąży, nie wiedząc o niej.
Metotrexat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. Przechodzi do mleka matki i może mieć niekorzystny wpływ na dziecko i powodować uszkodzenie szpiku, infekcje, zaburzać rozwój dziecka. Zwykle w ciągu pierwszych 3-6 m-cy po porodzie większość chorób reumatycznych ulega zaostrzeniu, jeżeli reumatolog oraz pacjentka podejmą decyzję o rozpoczęciu leczenia MTX z powodu wysokiej aktywności choroby, jest to wskazanie do zaprzestania karmienia piersią. Jest to zawsze trudna dla matki decyzja. Jednak dalsze karmienie piersią jest wprawdzie ważne dla zdrowia dziecka, ale uniemożliwia włączenie silniejszych leków, takich jak MTX, czy leflunomid. Powoduje to narastanie aktywności choroby, postępujące uszkodzenie stawów i pogorszenie stanu matki. A każda mama musi pamiętać, że sił i zdrowia musie jej starczyć jeszcze na wiele lat. Ponadto obecnie na rynku mamy do wyboru wiele mieszanek mlekozastępczych i pediatra na pewno dobierze tą odpowiednią dla malucha.
Proces zahamowania laktacji powinien przebiegać pod kontrolą ginekologa, aby nie dopuścić do zapalenia gruczołów piersiowych. Więc jeśli podejmiesz decyzję o zaprzestaniu karmienia piersią, zgłoś się do swojego ginekologa.
NIEPLANOWANA CIĄŻA I MTX
W przypadku, kiedy zorientujesz się, że jesteś w ciąży, której nie planowałaś a przyjmujesz MTX lub go odstawiłaś, ale nie minęły jeszcze 3 miesiące od ostatniej dawki, należy:
Natychmiast lek odstawić
Stosować codziennie kwas foliowy w dawce 15mg (ten sam, który stosowałaś raz w tygodniu, kiedy przyjmowałaś MTX)
Skontaktować się ze swoim reumatologiem i ginekologiem, który zaleci badanie usg płodu.
NIESTETY NIE MA MOŻLIWOŚCI WYPŁUKANIA LEKU Z ORGANIZMU
Mykofenolan mofetylu (w skrócie: MMF) jest lekiem immunosupresyjnym stosowanym w reumatologii głównie w leczeniu tocznia układowego przebiegającego z zajęciem nerek, jest również stosowany od wielu lat w transplantologii w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu. Mechanizm działania leku polega na blokowaniu określonych enzymów w obrębie komórek układu odpornościowego, co obniża ich aktywność, powodując między zahamowanie syntezy przeciwciał.
Niekorzystny wpływ MMF na przebieg ciąży został udowodniony. Obecna wiedza pochodzi głównie z obserwacji kobiet, które zaszły w nieplanowaną ciążę przyjmując MMF. Opisano u nich zwiększone ryzyko poronień, wystąpienia wad wrodzonych, takich jak: zaburzenia rozwojowe ucha zewnętrznego, rozszczep wargi i podniebienia, niedorozwój żuchwy, anomalie narządu wzroku, zaburzenia rozwoju kończyn, wady wrodzone serca, nerek, ośrodkowego układu nerwowego. W związku z powyższym stosowanie MMF w czasie ciąży jest bezwzględnie przeciwwskazane. Zaleca się odstawić lek na minimum 6 tygodni przed planowaną ciążą.
Są doniesienia, że MMF może obniżać we krwi stężenia hormonów stosowanych w środkach antykoncepcyjnych głównie tabletkach, być może również w plastrach, pierścieniach i implantach. Temat ten wymaga dalszych badań, na dzień dzisiejszy zaleca się, aby kobiety leczone MMF stosowały jednocześnie 2 metody antykoncepcyjne (na przykład tabletki w połączeniu z prezerwatywą lub środkiem plemnikobójczym) - proponowane zestawienia metod antykoncepcji są dostępne na stronie: https://www.MycophenolateREMS.com (patrz poniżej).
Na miesiąc przed rozpoczęciem terapii MMF, w jej trakcie oraz 6 tygodni po odstawieniu leku, zaleca się stosowanie skutecznej metody antykoncepcyjnej. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się również wykonanie testu ciążowego, aby z jak największym prawdopodobieństwem wykluczyć ciążę.
Brak jest danych na temat przechodzenia MMF do mleka matki, dlatego nie zaleca się karmienia piersią podczas przyjmowania MMF.
FDA (Amerykańska Agencja Żywności i Leków) wraz z producentem leku opracowali przewodnik dla pacjentów i lekarzy na temat MMF, który zawiera wyczerpujące informacje na temat leku. Stworzony został również rejestr ciąż z dobrowolnym udziałem pacjentek, które zaszły w nieplanowaną ciążę podczas przyjmowania MMF. Powyższe zagadnienia są dostępne na stronie: https://www.MycophenolateREMS.com
Leflunomd jest inhibitorem syntezy pirymidyn, które są „cegiełkami” budującym RNA, DNA wielu komórek również tych należących do układu immunologicznego. Zaburzając syntezę tak ważnego elementu każdej komórki, lek ten znacznie obniża ich aktywność w reakcjach zapalnych w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów czy łuszczycowego zapalenia stawów.
Na podstawie obserwacji zwierząt, którym podawano leflunomid, stwierdzono, że przechodzi on przez łożysko i ma silnie teratogenny wpływ na płód. Może powodować poronienia, wady płodu dotyczące głównie ośrodkowego układu nerwowego, wady rozwojowe szkieletu.
Aktywne metabolity leflunomidu utrzymują się w organizmie nawet do 2 lat po odstawieniu leku. Zarówno kobiety jak i mężczyźni leczeni leflunomidem, którzy planują posiadanie potomstwa muszą go odstawić 2 lata przed poczęciem. Ze względu na długi okres oczekiwania na wypłukanie leku z organizmu, jest to rzadko praktykowane. W momencie ujawnienia przez pacjenta/kę planów prokreacyjnych, stosuje się procedurę wypłukania (usunięcia) leku z organizmu przy użyciu cholestyraminy lub rzadziej węgla aktywowanego (patrz poniżej). Po uzyskaniu dwukrotnie negatywnego wyniku na obecność leku we krwi, przyszli rodzice mogą rozpocząć starania o dziecko.
Jak wspomniano powyżej, wszystkie doniesienia na temat niekorzystnego wpływu leflunomidu na płód pochodzą z obserwacji na zwierzętach. Obecnie prowadzi się wiele badań retrospektywnych, czyli obserwacji kobiet, które zaszły w nieplanowane ciąże stosując leflunomid. We wszystkich przypadkach w momencie stwierdzenia ciąży lek odstawiano i stosowano procedurę wypłukania. Jak dotychczas nie potwierdzono zwiększonej ilości powikłań podczas ciąży w porównaniu do populacji nie leczonej leflunomidem i być może realne ryzyko jest mniejsze niż wcześniej sądzono. Jednak nadal potrzebne są dalsze badania i na dzień dzisiejszy leflunomid jest przeciwwskazany w ciąży.
Nie ma dokładnych danych co do przechodzenia leflunomidu do mleka matki, w związku z tym karmienie piersią podczas stosowania leflunomidu jest przeciwwskazane.
Zwykle w ciągu pierwszych 3-6 m-cy po porodzie większość chorób reumatycznych ulega zaostrzeniu, jeżeli reumatolog oraz pacjentka podejmą decyzję o rozpoczęciu leczenia leflunomidem z powodu wysokiej aktywności choroby reumatycznej, jest to wskazanie do zaprzestania karmienia piersią. Proces zahamowania laktacji powinien przebiegać pod kontrolą ginekologa, aby nie dopuścić do zapalenia gruczołów piersiowych. Sposób żywienia dziecka, wybór odpowiedniej mieszanki mlekozastępczej zawsze powinien należeć do pediatry.
Pacjent/ka przyjmuje cholestyraminę w dawce 8 g 3 razy dziennie przez 11 dni.
Następnie przeprowadza się 2 badania krwi na obecność leku w odstępie 14 dni. Jeżeli oba wyniki wynoszą <0,02ug/ml zakłada się, że lek został usunięty z organizmu. Jeżeli którykolwiek z wyników wyniesie > 0.02ug/ml, całą procedurę wypłukania należy przeprowadzić jeszcze raz.
Zamiast cholestyraminy można stosować sproszkowany węgiel aktywowany w dawce 50 g4 razy dziennie.
Zarówno cholestyramina jak i węgiel aktywowany zaburzają wchłanianie z przewodu pokarmowego hormonów wchodzących w skład doustnych tabletek antykoncepcyjnych. Dlatego w czasie całego okresu wypłukiwania leku zaleca się stosowanie dodatkowej metody antykoncepcji (np. prezerwatywy).
Zazwyczaj organizacją całej procedury, jej kosztami zajmuje się firma, która produkuje konkretny preparat leflunomidu, który przyjmujesz. Twój prowadzący reumatolog powiadamia lokalnego przedstawiciela danej firmy. Pacjentka zgłasza się w ustalonym terminie do przychodni, gdzie ma pobieraną krew i otrzymuje cholestyraminę na 11 dni. Następnie po upływie 11 dni zgłasza się ponownie na drugie pobranie krwi.
W niektórych województwach są wyznaczone ośrodki do przeprowadzenia tej procedury, np. w województwie pomorskim jest to Pomorskie Centrum Reumatologii w Sopocie.
Taj więc, jeżeli przyjmujesz leflunomid i planujesz ciążę lub zorientowałaś się, że zaszłaś w nieplanowaną ciążę, zgłoś się do swojego reumatologa lub do wyznaczonego w Twoim województwie ośrodka.
Leki z tej grupy należą do leków antymalarycznych, które do dziś są stosowane w leczeniu malarii i innych chorób wywołanych przez pierwotniaki. To właśnie u pacjentów chorujących jednocześnie na malarię i zapalenie stawów lub toczeń zauważono, że stosowanie Arechiny spowodowało ustąpienie dolegliwości stawowych, zmian skórnych.
Leki z tej grupy mają odczyn lekko zasadowy, hamują przez to aktywność tych enzymów, które najlepiej działają w środowisku kwaśnym. Powoduje to zahamowanie wielu komórek układu immunologicznego, które biorą udział w wywoływaniu objawów chorób reumatycznych takich jak toczeń układowy, RZS, mieszana choroba tkanki łącznej, MIZS. Leki te mają długi okres półtrwania, co oznacza, że jeszcze przez długi czas po odstawieniu są obecne w organiźmie. Trzeba również pamiętać, że efekt ich działania pojawia się dopiero po kilku tygodniach a nawet miesiącach stosowania.
Arechina (chlorochina) jest starszym lekiem, który ma większą tendencję do wywoływania objawów niepożądanych, na przykład do odkładania w obrębie dna oka. Hydroksychlorochina (Plaquenil, Quensyl) ma podobny efekt działania ale lepszy profil bezpieczeństwa.
Oba leki przechodzą przez łożysko, jednak prawdopodobnie są bezpieczne dla rozwijającego się płodu. Wcześniejsze doniesienia pochodzące z lat 60-tych o ryzyku uszkodzenia siatkówki oka, narządu słuchu czy wątroby dziecka nie potwierdziły się. Przeprowadzono do tej pory wiele badań, które potwierdziły bezpieczeństwo tej grupy leków dla przebiegu ciąży i rosnącego płodu.
W ciąży zaleca się stosowanie hydroksychlorochiny, ponieważ mamy więcej dowodów pochodzących z badań obserwacyjnych co do jego bezpieczeństwa w okresie ciąży i karmienia piersią. Jest to bardzo ważny lek dla chorych na toczeń układowy planujących ciążę. Udowodniono w wielu badaniach, że hydroksychlorochina:
Z powyższych powodów wszystkie pacjentki obciążone toczniem układowym powinny stosować leki z tej grupy w trakcie ciąży. Jeżeli chora przed ciążą przyjmowała Arechinę, prowadzący reumatolog zaleci jej zamianę na Plaquenil lub Quensyl. Odstawienie tego leku w ciąży może skutkować zaostrzeniem choroby ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Leki te mogą również stosować pacjentki obciążone RZS, które planując ciążę, na zalecenie reumatologa odstawiły metotrexat lub leflunomid. W celu utrzymania niskiej aktywności choroby do momentu zajścia w ciążę i w trakcie jej trwania prowadzący reumatolog może zalecić stosowanie Plaquenilu lub Quensylu.
Oba leki przechodzą do pokarmu matki w niewielkich ilościach jednak nie stwierdzono niekorzystnego wpływu na dziecko przy dawkach stosowanych w chorobach reumatycznych.
Arechina jest dostępna w Polsce, można ją bez trudu kupić w każdej aptece na receptę Preparaty hydroksychlorchiny nie były dostępne w Polsce, pacjentki mogły i nadal mogą kupić je w krajach Unii Europejskiej, które honorują recepty wystawione przez lekarza w Polsce. Od niedawna lek jest dostępny w polskich hurtowniach i po okazaniu przez pacjentkę recepty apteki mogą go zamówić.
Oto wykaz hurtowni, gdzie dostępny jest preparat hydroxychlorchiny - Plaquenil:
Cyklofosfamid (preparat: Endoxan) - należy do leków cytotoksycznych, ponieważ uszkadza nici DNA i powoduje śmierć komórek takich jak limfocyty B i T, których nieprawidłowe działanie leży u podstaw wielu chorób immunologicznych. Niestety toksyczny efekt wywiera również na inne, zdrowe komórki w ograniźmie, powodując uszkodzenie komórek szpiku, wątroby, śluzówek przewodu pokarmowego, pęcherza moczowego oraz jajników i jąder.
Stosowany jest w onkologii w terapii niektórych nowotworów, w reumatologii w sytuacjach, gdy choroba reumatyczna ma wysoką aktywność a stosowane leczenie nie przynosi poprawy. Najczęściej są to chorzy na toczeń układowy, u których choroba zaatakowała narządy wewnętrzne: nerki, płuca, chorzy na zapalenie naczyń czy twardzinę układową przebiegającą z nasilonym śródmiąższowym włóknieniem płuc.
Ze względu na toksyczny wpływ tego leku na jajniki, zastosowanie go u kobiet młodych, które jeszcze nie rodziły jest zawsze trudną decyzją, zarówno dla pacjentki jak i prowadzącego lekarza. Ryzyko niepłodności rośnie wraz z przyjętą dawką leku oraz wraz z wiekiem chorej. Określono, że wiek powyżej 31 roku życia lub/i przyjęta całkowita dawka Endoxanu powyżej 10g istotnie zwiększają ryzyko wtórnej niepłodności.
Razem z cyklofosfamidem stosowane są zwykle inne leki, które łagodzą jego działania niepożądane, takie jak: leki przeciwwymiotne, antybiotyki zmniejszające ryzyko infekcji, preparat acetylocysteiny, który ma działanie ochronne na śluzówkę pęcherza moczowego i zapobiega krwotocznemu zapaleniu pęcherza. Coraz częściej również stosowane są leki , które mają wpływ ochronny na jajniki. Są to tzw. analogi gonadoliberyn: leuproleina czy goserelina, które podane podskórnie na 2 tygodnie przed każdym wlewem cyklofosfamidu wprowadzają jajniki w stan uśpienia. Zahamowaniu ulega wówczas dojrzewanie komórek jajowych, przez co są one w mniejszym stopniu narażone na toksyczne działanie cyklofosfamidu.
Podobny ochronny efekt wywołują 2-składnikowe tabletki antykoncepcyjne i również są stosowane jako „osłona” przy leczeniu cyklofosfamidem. Jednak w przypadku pewnych chorób reumatycznych takich jak aktywny toczeń układowy szczególnie współistniejący z zespołem antyfosfolipidowym, tabletki antykoncepcyjne zawierające estrogeny są przeciwwskazane. Stąd ta metoda jest najczęściej stosowana u chorych na nowotwory poddawanych chemioterapii z użyciem cyklofosfamidu.
Inną metodą ochrony płodności jest pobranie i zamrożenie komórek jajowych (koszt ich pobrania i przechowywania przez 1 rok wynosi około 1tyś złotych) lub pobranie i zamrożenie fragmentu tkanki jajnika. Zabiegi te w Polsce nie są refundowane.
U mężczyzn ryzyko niepłodności rośnie proporcjonalnie do przyjętej dawki cyklofosfamidu. Jeżeli mężczyzna planuje posiadanie potomstwa, przed podaniem leku można rozważyć zamrożenie nasienia. Zabieg ten nie jest refundowany przez NFZ, koszt zamrożenia i przechowywania nasienia przez okres 1 roku wynosi około 400-600 zł.
Cyklofosfamid jest przeciwwskazany w czasie ciąży i karmienia piersią. Zaleca się planowanie ciąży w przypadku kobiet dopiero po 6 a nawet 12 miesiącach po zakończeniu leczenia cyklofosfamidem, w przypadku mężczyzn po 4 m-cach.
Leki z grupy inhibitorów TNF alfa są białkami wytwarzanymi przy pomocy metod inżynierii genetycznej.
Poprzez blokowanie cytokiny TNF alfa, dochodzi do zahamowania aktywności wielu komórek układu immunologicznego pacjenta, co zmniejsza aktywny proces zapalny toczący się w organizmie chorego.
Podawane w postaci iniekcji podskórnych bądź wlewów dożylnych. Częstotliwość podawania jest różna i zależy od stosowanego preparatu, może być raz w tygodniu, co 2 tygodnie lub raz w miesiącu.
Leki biologiczne z grupy blokerów TNF alfa są białkami, które są zbudowane identycznie jak immunoglobuliny klasy G (IgG) występujące naturalnie w każdym organiźmie (adalimumab, golimumab), lub w swojej budowie zawierają fragmenty IgG (certolizumab, etanercept).
W czasie ciąży IgG mają zdolność przechodzenia przez łożysko od matki do dziecka dzięki specjalnym receptorom dla IgG w łożysku. IgG chronią dziecko przed infekcjami w okresie płodowym. Skoro infibitory TNF alfamają budowę IgG również mają zdolność przenikania przez łożysko. Ten proces rozpoczyna się od 13 tygodnia ciąży, ponieważ w tym czasie tworzy się dopiero bariera łożyskowa. Przenikanie leku rośnie z każdym tygodniem, największy transfer ma miejsce ok. 4 tygodnie przed porodem. Zakładając, że pacjenta przyjmuje lek biologiczny przez całą ciążę, tuż przed porodem stężenie leku we krwi pępowinowej będzie większe niż we krwi matki.
Przenikania przez łożysko zależy również od budowy danego leku, i tak etanercept (Enbrel), cetrolizumab (Cimzia) ze względu na budowę chemiczną praktycznie nie przedostają się przez barierę łożyskową.
Wynika z powyższego, że leczenie biologiczne prowadzone do momentu zajścia w ciążę lub do końca1-go trymestru jest bezpieczne dla dziecka.
Leczenie biologiczne prowadzone jest na świecie już niemal 2 dekady i zgromadzono dotychczas wiele danych odnośnie stosowania w ciąży. Nie stwierdzono zwiększonego ryzyka wad wrodzonych, zaburzeń rozwojowych, infekcji u dzieci eksponowanych na TNFI w okresie płodowym oraz w pierwszym roku życia
Jeżeli choroba tego wymaga, można kontynuować leczenie inhibitorem TNF alfa do momentu zajścia w ciążę, preferowane są leki o najmniejszym transferze przezłożyskowym (certolizumab). W wielu krajach, jeżeli choroba tego wymaga, kontynuuje się leczenie biologiczne w trakcie ciąży:
Niestety założenia programu lekowego w Polsce, mówią o konieczności odstawienia leku biologicznego na 6 miesięcy przed planowaną ciążą, co jest niezgodne z obowiązującą wiedzą medyczną i zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Reumatologicznego.
A co z przyszłym tatą?
Nie stwierdzono negatywnego wpływu tych leków na jakość nasienia oraz wzrostu odsetka poronień czy wad genetycznych dzieci ojców leczonych TNFalfa-I. Stąd odstawianie tych leków w okresie przedkoncepcyjnym przez mężczyzn nie jest konieczne.
Warto pamiętać, że:
Minimalne ilości inhibitorów TNF alfa stwierdzono w mleku matek karmiących piersią.
Brak dokładnych danych oceniających wpływ na noworodka, dlatego nie zaleca się karmienia piersią w okresie stosowania leków.
Glukokortykosteroidy (w skrócie GKS, potocznie nazywane sterydami, preparaty: Encorton, Metypred, Meprelon) są stosowane w leczeniu niemal wszystkich chorób reumatycznych o podłożu autoimmunologicznym. W krótkim czasie powodują zmniejszenie dolegliwości takich jak bóle, obrzęki stawów, ustąpienie sztywności porannej oraz poprawę wyników badań.
Mogą być podawane doustnie, w postaci wlewów dożylnych w przypadku chorób o ciężkim przebiegu, bezpośrednio do stawu, rzadko domięśniowo. Ze względu na wiele objawów niepożądanych nie zaleca się długotrwałego ich stosowania.
Leki z tej grupy najczęściej są stosowane w okresie ciąży u pacjentek z toczniem układowym, reumatoidalnym zapaleniem stawów, gdy obserwuje się zwiększoną aktywność choroby. Wówczas są lekami pierwszego wyboru ze względu na ich bezpieczeństwo dla płodu.
Preferowanym lekiem w okresie ciąży jest Prednison (Encorton), ponieważ enzym obecny w łożysku w 90% rozkłada ten lek do nieaktywnych metabolitów, dzięki czemu prednison właściwie nie przedostaje się do krwi płodu. Uważa się, że dawki prednizonu nie przekraczające 15mg w ciągu pierwszego trymestru i 20mg w II i III trymestrze ciąży są bezpieczne dla dziecka.
Czasem jednak aktywność choroby immunologicznej jest na tyle wysoka, że prowadzący reumatolog podejmie decyzję o zastosowaniu GKS w wyższych dawkach, gdyż korzyści z takiej terapii są większe od potencjalnego ryzyka.
Do najczęstszych objawów niepożądanych, które sterydy zwykle w wyższych dawkach mogą wywołać u matki należą: cukrzyca w trakcie ciąży, nadciśnienie tętnicze, wzrost ryzyka stanu przedrzucawkowego, obniżenie uwapnienia kości, częstsze infekcje.
Zagrożeniem dla dziecka matki, która przyjmuje GKS w pierwszym trymestrze ciąży, jest większe ryzyko wystąpienia rozszczepu podniebienia, przedwczesne pęknięcie błon płodowych, poród przedwczesny- wymienione powikłania dotyczą najczęściej sytuacji, kiedy stosowane są duże dawki GKS.
Poród jest sytuacją stresogenną, kiedy każdy zdrowy organizm syntezuje dodatkowe ilości naturalnych glukokortykosteroidów. U pacjentek przyjmujących przez wiele miesięcy Encorton lub Metypred, nadnercza są zablokowane i taka synteza nie jest możliwa. Dlatego w sytuacji przedłużającego się porodu siłami natury lub zakończenia ciąży drogą cięcia cesarskiego konieczne jest podanie dodatkowej dawki glikokortykosteroidów. Zwykle podaje się hydrokortison w postaci iniekcji dożylnych, dawkę ustala anestezjolog lub prowadzący poród położnik.
WAŻNE
Każda pacjentka w momencie przyjęcia na oddział położniczy, musi zgłosić fakt leczenia sterydami lekarzowi położnikowi.
GKS przechodzą do mleka matki w znikomej ilości. Stężenie leku w mleku rośnie wraz ze stosowaną dawką. Uważa się, że przy dawce Encortonu poniżej 20mg dozwolone jest karmienie piersią na żądanie. W przypadku wyższych dawek zaleca się 4-godzinną przerwę pomiędzy zażyciem leku a karmieniem ( w praktyce-należy nakarmić dziecko, przyjąć lek, następne karmienie jest możliwe za 4h, w tym czasie należy odciągnąć i wylać pokarm. Jeżeli dziecko jest niespokojne i zaistnieje konieczność nakarmienia go, można wykorzystać ściągnięty wcześniej i przechowywany w lodówce pokarm lub podać mieszankę mlekozastępczą).
W razie pytań skontaktuj się z nami
Nazywam się Magdalena Marek, jestem reumatologiem, od wielu lat pracuję na oddziałach reumatologicznych najpierw Wojewódzkiego Zespołu Reumatologicznego w Sopocie a obecnie Szpitala Specjalistycznego w Kościerzynie. Przedmiotem moich zainteresowań jest temat ciąży u pacjentek z chorobami reumatycznymi.
Od kilku lat zajmuję się przygotowaniem pacjentek do ciąży, opieką nad nimi w trakcie jej trwania oraz po porodzie, kiedy bardzo często dochodzi do zaostrzenia choroby. Doradzam również moim pacjentkom, przy współpracy z ginekologiem, przy wyborze bezpiecznej i skutecznej metody antykoncepcji, w momencie gdy zajście w ciążę z różnych przyczyn nie jest wskazane.
Moim marzeniem jest stworzenie miejsca, gdzie pacjentki z chorobą reumatyczną mogłyby otrzymać wyczerpujące informacje na temat antykoncepcji, przygotowania do ciąży, przebiegu choroby w czasie trwania ciąży i po porodzie, na temat tego jak radzić sobie w opiece nad małym dzieckiem, gdy dojdzie doza ostrzenia choroby o porodzie. Głęboko wierzę, że uda się stworzyć takie miejsce, gdzie chora będzie mogła otrzymać kompleksową pomoc reumatologa, ginekologa-położnika, położnej czy psychologa.
Stworzenie tej strony jest pierwszym krokiem w realizacji tego pomysłu.
Wszelkie pytania proszę kierować na adres reumatyzm.i.ciaza@gmail.com.
W sierpniu dzięki współpracy z założycielką portalu tacyjakja.pl i przy wsparciu firmy Roche powstał film pod tytułem „RZS a decyzja o rodzicielstwie”. Zachęcam do obejrzenia na You Tube pod następującym adresem.
Zapraszam również na mój kanał na Youtube pod tytułem "Reumatolog movi(e)"
Jest już dostępny poradnik wydawnictwa tacyjakja.pl pt. „Kobieta i RZS”. Autorkami są kobiety: ginekolog położnik Dr. Justyna Teliga-Czajkowska, która od lat zajmuje się przygotowaniem i prowadzeniem ciąż pacjentek z chorobami reumatycznymi, anestezjolog dr. Krystyna Zdziechowska od lat zajmująca się anestezją położniczą oraz reumatolog, czyli moja skromna osoba.
Książeczka jest zbiorem aktualnych, opartych na rzetelnej wiedzy informacji, które mogą zainteresować wszystkie kobiety chore na RZS bez względu na wiek. „Czy mogę stosować antykoncepcję? Czy mogę zajść w ciążę na tych lekach? Jak mam przygotować się do ciąży? Jak ciąża wpłynie na moją chorobę? Czy będę mogła karmić piersią? Czy mogę być znieczulona trakcie porodu? Na te i wiele innych pytań znajdziecie w nim odpowiedzi. Zachęcam do przeczytania. Książeczka jest do kupienia w księgarni na stronie https://tacyjakja.pl/schorzenia/reumatoidalne-zapalenie-stawow/
W czerwcowym numerze czasopisma dla reumatologów pt. „Forum Reumatologiczne” ukazał się artykuł poświęcony właściwemu przygotowaniu do ciąży pacjentek z zapalnymi chorobami stawów. Napisałam go we współpracy z anestezjolożką dr. Zdziechowską oraz ginekolożką dr. Kowalską- Perwejnis. Zachęcam pacjentki z zapaleniem stawów takim jak RZS, ŁZS, czy ZZSK do lektury. Można dowiedzieć się, jakie badania należy wykonać przed ciążą, jak zmienić tryb życia, czy choroba może mieć wpływ na przebieg porodu, jakie są wskazania do cięcia cesarskiego, czy możliwości znieczulenia w trakcie porodu.
(poniżej link do artykułu w polskiej i angielskiej wersji językowej)
Przygotowanie do ciąży i porodu pacjentek z chorobami zapalnymi stawów